برگرفته از متن حکم: متهم در دادگاه نیز، ضمن پافشاری بر صحت کردار مجرمانه‌ی خود، تمامی اعمال خود را انتقاد سازنده دانسته است. دادگاه، نظر به اینکه در هیچ آئینی، توهین، انتقاد سازنده محسوب نمی‌شود و هیچ عرفی اهانت را انتقاد و دلسوزی نمی‌داند و نظر به‌اینکه رفتار متهم، هیچ سنخیتی با انتقاد و خیرخواهی نداشته بلکه با ظرافت‌های مکتسبه از وادی هنر به نحو مقتضی به هتک حیثیت افراد و در برخی موارد همه‌ی ملت پرداخته‌است. و متهم چون کاندیدای منظور نظرش نتوانسته اعتماد مردم را جلب کند، توهین‌های زیادی به مردم نیز کرده‌است. محتوای چهارصد و اندی پرونده که مجموع مصاحبه‌ها و نامه‌های متهم می‌باشد، که شان قلم مانع نقل آن است. ممکن است این الفاظ در محیطی دارای قبح و زشتی کمتری باشد اما نسبت به شخصیت‌هایی که متهم آن الفاظ را به‌کار برده، بسیار وقیح است. البته دادگاه از سن و سال متهم توقع تعادل داشته ولیکن در این سن و سال (پنجاه و هشت سالگی) به جهت عدم موفقیت کاندیدای موردنظر وی اینچنین دچار توهمات سنین جوانی شود که نتواند خود را کنترل کرده و مطالبی که حداقل در ظاهر انتقاد است، به بیانی دور از کینه و بغض بیان کند، خیلی جای تامل دارد و در کلمات و ادبیات دشمنان دیرین و نشانه دار نیز این مقدار هتاکی وجود ندارد. متهم درعین حال خود را دوست و همدم با رهبر معرفی کرده که به نظر می‌رسد با وجود چنین دوستی برای تخریب شخصیت مقامات کشوری نیازی به دشمن نیست.
شنبه, ۲۸م فروردین, ۱۳۸۹
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر